Omgaan met verlies van een huisdier met kinderen

Zoals je misschien wel mee hebt gekregen hebben we afgelopen zaterdag afscheid moeten nemen van onze lieve poes Annette. Maar hoe ga je met het verlies van een huisdier om als je kinderen hebt?

Lieve Annette

Drie jaar geleden hadden we de keuze gemaakt om een huisdier te nemen. We kozen voor een poes omdat ik toentertijd nog parttime op kantoor werkte. Een hond kan je minder makkelijk alleen laten en poezen/katten vinden dit prima.

Annette was een lieve poes die goed met kinderen was en niet naar buiten hoefde. Wij woonden toen nog in een bovenwoning dus dat kwam prima uit. We konden goed merken dat ze zich in het asiel helemaal niet op haar gemak voelde en bij ons thuis wel helemaal op haar plek was.

Ziek

Afgelopen week werd ze ineens ziek. Ze had ’s nachts een aantal keer gebraakt en had diaree. Voor de zekerheid belde ik donderdag de dierenarts. Zij plande een afspraak in voor vrijdagmiddag. Donderdagmiddag ging het ineens slechter met Annette. Ze zakte door haar poten heen en wilde eigenlijk alleen maar met rust gelaten worden. Normaal gesproken was ze altijd erg van de aandacht en vond ze het heerlijk om geaaid te worden. Helaas had de dierenarts geen tijd en moesten we echt wachten tot vrijdag.

Vrijdagmiddag kwam de dierenarts en werd duidelijk dat ze er echt niet goed aan toe was. Er werd bloed afgenomen, ze kreeg een injectie tegen de misselijkheid, een diaree remmer en kreeg wat extra vocht toegediend. Haar bloed werd die dag direct onderzocht en daar zouden we die avond uitslag van krijgen.

Uitslag, erop of eronder

’s Avonds belde de dierenarts dat ze het bloed had onderzocht. Aan haar stem kon ik al horen dat het niet goed was. Annette bleek een ernstige schildklierafwijking te hebben en daarnaast waren de andere waardes ook niet goed. We kregen medicijnen voor de schildklier, krachtvoer en hadden al medicijnen voor het braken en de diaree.

Het was nu erop of eronder. Als ze nu zou gaan eten en weer wat zou aansterken zou ze er weer bovenop kunnen komen, maar dan was het nog steeds goed mogelijk dat er nog meer aan de hand was.

Helaas heeft het allemaal niet meer mogen baten en was Annette zo verzwakt dat we zaterdag aan het einde van de middag de beslissing hebben genomen om haar bij de dierenarts in te laten slapen.

Verlies van een huisdier verwerken met kinderen

Zaterdagochtend had ik al tegen Ifan gezegd dat Annette heel ziek was en dat hij een beetje voorzichtig moest doen. Hij vroeg toen of Annette dood zou gaan. Ik antwoordde heel eerlijk dat dat zou komen.

Toen we de beslissing hadden genomen dat het voor het arme beestje genoeg was geweest, moesten we het aan Ifan vertellen. We zijn samen aan tafel gaan zitten en hebben verteld dat Annette heel ziek was en dat ze naar de dierenarts zou gaan. Ze zou daar een spuitje krijgen om te gaan slapen en dan dood gaan. Ik heb toen wel duidelijk benadrukt dat ze niet meer terug zou komen.

Ifan was ontzettend verdrietig en moest erg huilen, wij allemaal zaten in tranen aan tafel. We hebben Annette toen nog één keer goed geknuffeld en geaaid. Daarna heeft Dafydd haar naar de dierenarts gebracht.

Een sterretje in de poezen hemel

Toen Dafydd weg was zat Ifan wel vol met vragen. Waar gaat ze dan naartoe? En kan ik haar echt nooit meer zien? Ik heb Ifan verteld dat Annette nu naar de poezen hemel zou gaan. Daar hebben ze heel veel speelgoed, lekker eten en vinden alle poezen het fijn.

“Maar kan je Annette dan nog wel zien?” vroeg Ifan. “Annette is nu een sterretje geworden en dan kan je haar nog zien ’s avonds als het donker is” vertelde ik hem. ’s Avonds hebben we samen gekeken en het sterretje aangewezen. Hij was blij dat hij Annette zo soms nog kon zien.

De dagen erna

Heel eerlijk? Het voelt een beetje als ‘uit het oog, uit het hart’. Dan is natuurlijk niet zo, dat weet ik wel. Maar hij heeft het er eigenlijk niet meer over en is ook niet meer echt verdrietig. Wel merken we dat hij snel huilerig is en wat hangerig. Hieraan kunnen we wel afleiden dat het toch best wat indruk op hem heeft gemaakt, hoewel hij het toch niet meer over heeft gehad.

Ik probeer het onderwerp soms nog wel even aan te halen, maar dit wordt redelijk snel weggewuifd. Vanmiddag was het nog wel even huilen geblazen omdat hij naar Annette wilde. En dan sta ik natuurlijk ook met tranen in m’n ogen 😢

Het omgaan met het verlies van een huisdier is lastig. Iedereen reageert hier anders op. Laat de situatie gaan zoals het loopt, er zijn hier (helaas) geen handleidingen voor. En ben niet bang om je verdriet aan je kind te tonen. Ze mogen best zien dat je moet huilen.

“Lieve Annette, je was de liefste en zal voor altijd de liefste blijven!”

Hoe zijn jullie omgegaan met het verlies van een huisdier?