Ik biecht op, ik ben verslaafd…

Er is toch iets wat ik moet opbiechten. Ik schaam me er een beetje voor, maar ik ben verslaafd. En niet zo’n beetje, nee gewoon echt hooked! Het is helemaal niet handig, het kost veel geld en daarnaast is Dafydd er ook echt niet heel blij mee. Hij tolereert het, maar als het even zou kunnen zou ‘ie het liefste hebben dat ik het nooit meer doe.

Afgelopen week gebeurde het me weer, ik was er toch echt al een tijdje mee gestopt. Ik zag het en ik wilde het. Zo simpel gaat dat dan, totaal geen ruggengraat. Het vlees is zwak en dus gaf ik aan het verlangen toe. Ach, en zo erg is het af en toe toch ook niet?! Het voelt zo lekker en ik word er oprecht blij van. Ik kan er ook altijd wel een smoesje voor verzinnen om het te doen.

Meestal doe ik het zo dat Dafydd het niet zo in de gaten heeft. Meestal vertel ik het hem wel eerlijk achteraf, maar dan is het leed al geschied. Hij gedoogd het, maar ik kan je vertellen dat hij er niet altijd blij mee is. Ik snap het ook wel, voor hem is het ook vervelend.

Naderhand voel ik me slap. Heb ik weer toegegeven aan dat onbedwingbare verlangen, kon ik de aantrekkingskracht toch niet weerstaan. Het blijft toch een sneue bedoeling dat ik dit nodig heb.

Zoals ik al zei gebeurde het me afgelopen week weer. Ik liet me verleiden tot het ONLINE SHOPPEN bij Bent.be. Ik was op zoek naar pumps, maar bestelde uiteindelijk sneakers van Puma, een tas van Valentino en slipper van Havaianas voor Ifan. En wederom was ik weer gezwicht. De schoenen zitten fantastisch en de tas is prachtig, maar of ik het echt allemaal nodig had?

Ik moet toch echt minder online gaan shoppen en niet meer toegeven aan al het pracht en praal op die webshops 😉

Veel liefs,

BewarenBewaren

BewarenBewaren