Ifan moest onder narcose bij de kindertandarts

Afgelopen vrijdag is Ifan bij de kindertandarts onder narcose gegaan om zijn gaatjes te vullen. Hij zit bij een kindertandarts die er speciaal voor kinderen is die erg bang zijn of waarbij het behandelen lastiger gaat.

Wennen aan de tandarts

Ifan gaat al van kleins af aan met ons mee naar de tandarts. Enerzijds omdat we geen andere mogelijkheid hadden en anderzijds omdat we hem wilden laten wennen aan de tandarts. We vinden het belangrijk dat hij ziet en ervaart dat het niet eng is om naar de tandarts te gaan.

In de eerste instantie waren we bij een “gewone” tandarts. Toen Ifan drie jaar was hebben we voor het eerst een afspraak gemaakt voor hem, daarvoor bestond het vooral uit meekijken. De eerste afspraak bestond vooral uit het kijken in de mond en het tellen van zijn tanden. Puur om hem op zijn gemak te stellen en te laten wennen aan dingen in zijn mond. Dit ging prima. Naderhand mocht ‘ie een speelgoedje uitzoeken, dus toen was het helemaal feest!

De tweede afspraak constateerde de tandarts toch wel wat plekjes op zijn kiezen. Ze heeft dit toen weg proberen te schrapen, maar dat lukte niet. De derde afspraak heeft ze één kies oppervlakkig schoongemaakt en gevuld. We werden toen tevens doorgestuurd naar de kindertandarts.

Kindertandarts

Een kind kan doorgestuurd worden naar de kindtandarts omdat het (extreme) angst heeft of moeilijk behandelbaar is. Een kindertandarts is gespecialiseerd in mondzorg bij kinderen en weet hoe hij met (jonge) kinderen om moet gaan. Vaak is de praktijk van zo’n kindertandarts veel kindgerichter ingericht. Dit is al een heel andere beleving voor kinderen dan wanneer ze een witte en iets wat kille ruimte van een “normale” tandarts binnen stappen.

De eerste afspraak is altijd een intakegesprek. Tijdens deze afspraak wordt er in de mond van je kind gekeken, maar wordt er niet behandeld.

Ifan vond de eerste afspraak prima, hij heeft dan ook totaal geen angst voor de tandarts. En na afloop kreeg hij een leuk speelgoedje, maakt een hoop goed 😉 Wel vind hij het lastig om zijn mond goed open te houden en is snel afgeleid, waardoor het behandelen bij een ‘normale’ tandarts lastiger word. Maar daarnaast ben ik ook van mening dat onze oude tandarts er niet zoveel zin in had. Ze was meer van de makkelijke, snelle behandeling.

Intakegesprek

Tijdens het intakegesprek werden er ook foto’s gemaakt. Ifan vond het lastig om goed dicht te bijten op het plaatjes in zijn mond. We kregen zo’n plaatje (een dummie uiteraard) mee naar huis en hebben goed geoefend met Ifan. Een paar dagen later moesten we terug komen voor de foto’s. Deze keer ging het ontzettend goed.

De foto’s werden meteen bekeken en vervolgens werd er met de kindertandarts een plan van aanpak gemaakt. Omdat Ifan in al zijn kiezen gaatjes had werd er, in overleg met ons, besloten om de behandeling onder narcose te doen. We kozen voor een narcose omdat er anders vier keer een verdoving gezet moest worden, en dus vier keer een spuitje in zijn mond. Aangezien hij het lastig vind om zijn mond goed open te houden, leek dit de beste oplossing.

Behandeling onder narcose

Er werd een afspraak ingepland met een anesthesist voor de nodige uitleg en controle. Tijdens deze afspraak werd ons verteld hoe de behandeling in zijn werk zou gaan, kregen we verdovende pleisters mee naar huis voor op Ifan’s hand (zodat hij het prikje van het infuus niet zou voelen) en werd Ifan gecontroleerd.

De afspraak was gepland om 12:30 uur. Ifan mocht tot 06:30 uur eten. Dit om misselijkheid te voorkomen. We stonden die dag dus ook vroeg op om te ontbijten. We hebben hem die dag thuis gehouden van school. Het leek ons geen goed idee om hem naar school te brengen als hij niet mocht eten en om hem vervolgens weer om 10:00 uur op te moeten halen.

De ochtend ging redelijk goed. Rond 11:00 uur begon Ifan te klagen over honger. Dat vonden we toch wel lastig. We hebben hem zoveel mogelijk proberen af te leiden en dat ging redelijk. Eén uur voor de afspraak moest hij een zetpil, uit voorzorg voor eventuele pijn.

Een half uur voor de afspraak moesten we de pleisters plakken. Dit ging niet zo goed. Ifan wilde absoluut niet dat de pleisters op zijn hand en elleboogholte kwamen. We hebben dit echt “onder dwang” moeten doen. Dafydd heeft hem vast gehouden en ik heb ze geplakt. Dit klinkt heel heftig, en ik zal eerlijk zijn, dat was het op dat moment ook even. Maar het was wel iets wat echt noodzakelijk was. Al snel nadat de pleisters erop zaten kalmeerde hij weer en ging alles goed. In de auto, op weg naar de kindertandarts, was alles weer helemaal goed. Knuffel Harry mocht mee en dat hielp uiteraard ook erg goed.

In de wachtruimte hebben we wat boekjes gelezen tot ze ons kwamen halen. Ik moest op de tandartsstoel gaan zitten en Ifan kwam op mijn schoot zitten, met zijn hoofd in mijn ene arm en zijn benen in de andere. De pleister werd eerst van zijn hand gehaald. Dit was het meest vervelende gedeelte. Zijn arm werd achter mee langs gelegd. Ondertussen was er een assistente die Ifan een boek met een zoekplaat liet zien. Hierdoor was hij zo afgeleid dat hij het prikje niet heeft gevoelt en er ook niks van gemerkt heeft. Ik hield hem en Harry dicht tegen me aan terwijl ze de vloeistof lieten lopen en binnen 5 tellen was hij onder zeil. De assistente nam hem van me over en legde hem in de stoel.

Dit vond ik even een moeilijk momentje. Ifan is nog nooit onder narcose geweest en heeft ook nog nooit een medische ingreep gehad. Ik vroeg nog of er niks fout kon gaan en ze stelden mij meteen heel erg op m’n gemak. Stuk voor stuk waren het ontzettend lieve mensen.

Wij werden naar de wachtruimte begeleid zodat de tandarts zijn werk kon gaan doen. We besloten om maar iets te gaan eten. Wij hadden natuurlijk solidair aan Ifan ook niks gegeten de hele dag, dus ook flinke honger. De behandeling duurde ongeveer een uurtje. Inmiddels waren wij alweer terug en zaten te wachten tot we bij hem mochten.

Toen Ifan op de uitslaapkamer lag mochten we samen even kijken. Hij lag rustig te slapen. Ze leggen de kinderen allemaal in de stabiele zijligging en hebben een hartslag meter aan hun hand. Dafydd moest hierna weer weg om de veiligheid op de uitslaapkamer te waarborgen. Ik bleef bij Ifan tot hij wakker werd. Samen met nog drie andere kinderen en moeders zaten we daar.

Ifan nam er rustig zijn tijd voor om wakker te worden. De andere kinderen waren al wakker geworden, maar Ifan lag nog lekker te snurken 😉 Na ongeveer drie kwartier tot een uur werd hij heel rustig en relaxt wakker. Hij was ook meteen goed wakker en had bijna constant zijn ogen open. De arts keek hem nog even na en we mochten hem toen mee naar huis nemen.

Thuis moesten we nog wel een uurtje wachten met eten omdat zijn mond nog verdoofd was. We merkten ook wel dat hij nog wat suf was. Maar naar omstandigheden ging het erg goed met hem! Aan het begin van de avond was ‘ie eigenlijk wel weer de oude. Hij heeft die nacht ook goed geslapen en de volgende ochtend was er niks meer aan de hand.

Onze ervaring met een behandeling onder narcose bij de kindertandarts

Uiteindelijk zijn drie kiezen gevuld en is er over één kies een kroontje gezet. Ifan heeft na de behandeling nergens geen last meer van gehad.

We vonden het niet mogen eten en de pleisters plakken het meest vervelende van de hele behandeling. De rest van de behandeling is mij ontzettend meegevallen. Ik was vooral erg zenuwachtig voor het infuus prikken en het moment dat Ifan onder de narcose moest. Achteraf gezien stelde dit niet zoveel voor. Het personeel weet heel goed hoe het met kinderen om moet gaan en dat merk je. Ze zijn heel empathisch en vriendelijk.

Voor Ifan was dit de beste manier om zijn tanden te laten repareren. Hij heeft absoluut geen traumatische ervaring opgelopen. We zijn heel duidelijk tegen hem geweest. Hij snapte, zover mogelijk, wat er gedaan zou worden, hierdoor overviel het hem niet.

Ik wil alle ouders die deze behandeling moeten ondergaan met hun kind meegeven dat het geen nare ervaring hoeft te zijn. Als tip wil ik je nog meegeven dat het fijn is om je kind duidelijk te vertellen wat er gaat gebeuren en om er zelf rustig en normaal over te doen. Ik hoop dat ik je met mijn verhaal heb kunnen helpen.

* Nog een kleine disclaimer, wij poetsen elke dag 2 keer met een speciale elektrische tandenborstel en gebruiken de Magic Timer app van Oral-B (aanrader!). Dit zorgt ervoor dat Ifan twee minuten poetst. Hierna poetsen wij nog na. Daarnaast krijgt Ifan echt wel eens een snoepje, maar niet meer dan normaal. Ik heb me erg schuldig gevoeld, maar we zijn ons er ook van bewust dat het niet onze schuld is en dat zijn tanden gewoon erg kwetsbaar zijn.

Liefs, Charlotte 💕