Alles wat fout kon gaat, ging ook fout!

Je herkent het vast wel, zo’n ochtend die al verkeerd begint en vervolgens alleen maar slechter word. Een ochtend waarbij alles fout gaat wat er dan ook maar fout kan gaan!

Het begon rond een uurtje of 05:00 uur. Ifan had in bed geplast. Wij hebben hier niks van mee gekregen want zusje en vriend logeerden bij ons en sliepen bij Ifan op de kamer. Zij hebben het bed verschoont en Ifan nog een keer laten plassen. Daarna, als een echte kerel, stapte Ifan zijn bed weer in en sliep rustig verder tot een uurtje of 7 toen het tijd was om op te staan.

Maar tot overmaat van ramp bleek “Harry”, Ifan’s knuffel (DÉ KNUFFEL) ook nat te zijn 😯 Nog voordat Ifan opstond hebben we hem snel in bad gedaan en gewassen met wasmiddel.

Je voelt hem natuurlijk al aankomen, dat was huilen toen hij ’s ochtend uit bed kwam. Ifan heeft dan nog wel een 2e Harry, de andere Harry, maar deze kon de lege plek helaas niet opvullen.

Al met al duurde het ochtendritueel een stuk langer dan gepland en vertrokken we dus nét wat te laat naar school. We zouden het nog wel redden om op tijd op school aan te komen, maar dan moest iedereen wel gewoon doorrijden en niks tegen zitten. En natuurlijk kan dat alleen maar fout gaan…

Op de boulevard mag je 60 km per uur. En dan zit je achter een of andere debiel die 40 km per uur gaat rijden, tenen krommend! Vervolgens wil je ze inhalen op het 80 km stuk en gaan ze 85/90 rijden, grrrrrr!

Halverwege kom ik in een file te staan. Het is normaal gesproken al druk op dit stuk, maar nu gaat het echt tergend langzaam. Om 08:30 uur besluit ik school te bellen dat Ifan te laat is  omdat ik in de file sta. Gelukkig zijn ze op hoogte van het feit dat we vanuit Zandvoort iedere dag heen en weer moeten naar Haarlem. Ik stuur mijn trainer ook een appje dat ik later ben. Dat gaat lekker, eerste keer weer boksen na de vakantie en dan ook nog te laat komen 😐

Na 20 minuten stilstaan en stapvoets rijden zie ik wat de file veroorzaakt heeft. Een ongeluk. Zo ver ik kan zien valt het wel mee en staat de dame van de gebotste auto met een agent te praten. Gelukkig.

Ik rij als een bezetenen door naar Ifan school en parkeer ontzettend aso voor de deur half op de stoep. We rennen door de school en komen bij zijn klas. Snel de rugzak en jas in de luizenzak en naar binnen. Gelukkig snapt de juf het en is het geen probleem! Ik geef Ifan een snelle kus en haast me weer terug naar de auto.

Dan cross ik door naar mijn boks training. Buiten adem (en al helemaal opgewarmd 😉 ) kom ik aan. Mijn trainer heeft nog een andere afspraak om 09:30 uur dus we hebben nog maar een krap half uurtje.

Het boksen valt me zwaar, maar ik vind het wel even heerlijk om alle stress van vanochtend eruit te kunnen meppen. Met trillende handen van de inspanning stap ik om 09:30 uur weer in de auto en rijd ik weer richting Zandvoort. Dat op en neer rijden begint me aardig de keel uit te hangen! Nog even volhouden, over drie weken hebben we de sleutels en is het voorbij.

Bij het huisje aangekomen zijn zusje en vriend net een soort van wakker en gaan ze even wat verse broodjes in het winkeltje halen. Ik plof neer op de bank en kan even helemaal niks meer.

Wat een ochtend!

Volg Lovely Charlotte ook via e-mail!

[do_widget id=blog_subscription-6]